Honderdelfje, column van 111 woorden.
In mijn dagblad staat een interview met een heer die van achteren De Man heet. Mij lijkt dat wel wat, zo’n soort familienaam. Het mag, ware ik als meisje geboren, natuurlijk ook De Vrouw zijn. Of De Held. Of De Wijze. Maar deze geïnterviewde heet dus De Man. Hij zegt ergens in het verhaal dat hij zich zorgen maakt over iets. Dus staat geschreven; De Man zegt: “Ik vind het zorgelijk.” De Man, de ultieme man, geen willekeurige man. Er staat immers niet: de man zegt: “Ik vind het zorgelijk.” De hoofdletters doen het hem. Die zorgen ervoor dat het voelt alsof De Man met veel autoriteit spreekt namens alle mannen.
Nog een honderdelfje, een Dylanterie: 4883 woorden
Foto: Shutterstock