Ik raak uit de tijd. Spoedig zal mijn professie worden bijgezet in het Openluchtmuseum, bij de oude ambachten. Hoe we het visueel aanschouwelijk moeten maken, daar ben ik nog niet uit. Een bureau met een bureaustoel? Een beeldscherm en een toetsenbord? Een pop die almaar op knopjes drukt waarop letters staan? Het lijkt mij nauwelijks aantrekkelijk. Ik ben bereid belangeloos mijn oude Underwood-typemachine ter beschikking te stellen, het apparaat van bijna een eeuw oud waarop ik mijn eerste woorden tikte. Het is een catchy ding. Mijn kleinkinderen zullen geen idee hebben waar ze naar staan te kijken. Nou goed, het is dus officieel. Softwarefirma OpenAI heeft programmatuur die zelfstandig teksten componeert.
Naschrift van deze altmodische ambachtsman:
Ik liet de bovenstaande column checken door de tool Copywritely.com. De online-conclusie luidde: “We hebben significante fouten gevonden in jouw tekst en hebben ook vijf zaken opgespoord, die je simpel kunt herstellen. Schrijf je in en herstel ze nu!” Copywritely.com checkt op vier aspecten. Grammatica: “We vonden verschillende vergissingen in jouw tekst.” Woordgebruik: “Wij spoorden drie fouten op.” Uitgesprokken negatief is Copywritely.com over mijn taalvaardigheid: “De leesbaarheid is belabberd.” Het is een flinke domper; het geeft mij het gevoel dat ik al mijn hele leven broddelwerk aflever. Copywritely.com beloont mijn ambachtelijke stukkie op slechts één aspect met een groen vinkje: “Er is geen plagiaat aangetroffen.”
Column van 111 woorden: Achter haar rug
Foto: op deze antieke machine tikte ik voor het eerst letters.