Honderdelfje, column van 111 woorden.
Ik ga zitten op de bank voor de hoofduitgang. Even uitblazen met een drummetje voor het tehuis waar mijn moeder woont. Het bezoek aan haar is afmattend. Zij heeft daar geen weet van. Rook kringelt rond mijn gezicht, mijn ogen prikken. Wezenloos tuur ik omhoog. Mijn blik valt op de bovenste verdieping van het appartementengebouw tegenover de ingang naar mijn moeder. Achter het raam van een ouderenwoning prijkt een bordje. “Mooiwest” staat erop in grote sierlijke letters. Mooiwest. Ja, de woning ligt op het westen. Maar Mooiwest is dialect. In het Gronings heeft het niets te maken met oost of west. Mooiwest betekent “t het mooi west”. Het is mooi geweest.
Nog eentje dan? Vergrote kans
Foto uit het familiealbum