Honderdelfje, column van 111 woorden. Een stukje dat dus alweer afgelopen is als je nog maar pas bent begonnen met lezen. Is het weemoed? Voor de tweede keer in korte tijd mijmer ik over de tijd dat ik 18 was. Of daaromtrent.
Nieuwe aflevering van Hier & Toen, de videoportretten die ik samen met cameraman Henk Nijenhuis maak voor RTV Slingeland. Dit keer: een architect die een belangrijk stempel drukte op Winterswijk tussen 1899 en 1940.
Johan Derksen begon er zijn journalistieke loopbaan. Dat was nog in de tijd dat hij als voetballer stug en destructief verdedigde. Toen ik bij de Winschoter Courant en de Noord-Ooster ging werken, droeg ik een Gauloises-shirt.
Ik vind het altijd best wel irritant. Heb je 's ochtends trek in een boterhammetje met pindakaas of honing, is het brood nog bevroren. Onderweg naar de diepvries in de schuur had ik een ontmoeting met een hommel.
In discussies over duurzaamheid hoor je zelden het woord 'efficiency' noemen. Toch is een efficiënte omgang met grondstoffen de basis van duurzaamheid. Of de Tesla van nu langer meegaat dan de Dodge van toen moet nog blijken.
Op 12 april 2023 waren wij in Nederland door onze voorraad heen. Op die dag hadden we alles wat onze natuurlijke omgeving ons Nederlanders in een heel jaar te bieden heeft al opgebruikt. Earth Overshoot Day valt later in het jaar.
Frans kan ik meenemen in mijn overwegingen. Ik kan Frans wikken en wegen. De voors en tegens van Frans tegen elkaar wegstrepen. Het voelt fijn om in alle vrijheid te mogen stemmen voor Frans. Frans is de weg, de waarheid en het leven.
Je hoort wetenschappers vaak zeggen dat er omstandigheden en gedragingen zijn die de kans op iets vergroten. Voor gewone zielen als ik valt daar weinig tegenin te brengen. Want vergrote kansen zijn de uitkomst van minutieus onderzoek.
t Het mooi west. Dat is dialect. Gronings dialect. De route naar Groningen kan ik wel dromen. Groenlo, Enschede-West, Almelo-Zuid, Vriezenveen, Hoogeveen, Assen, Glimmen, Groningen-Haren. Maar mijn dialect is nog altijd belabberd.
Van sommige professionals zou je willen dat ze de genen hadden van Pinokkio. Neem officiële woordvoerders en persvoorlichters. Zou dat geen prachtige televisie opleveren, al die neuzen die bij elk woord steeds langer worden?
