Vol verwachting klopt het hart, want de afrekening van de Buma ligt op de mat. Ruimschoots op tijd voor de feestdagen. Dat wordt dus groots uitpakken geblazen tijdens de duistere dagen rond kerst en de jaarwisseling. Visioenen van vette kalkoenen, rivieren van champagne, jubelende vrouwen behangen met juwelen achterin een kapitale Cadillac en zonovergoten eilanden trekken aan het oog voorbij.
Gretig de enveloppe uit Hoofddorp opengescheurd. Vel 1 vermeldt: “Buma Algemene Rechten, d.d. 29-10-2003. Credit: € 38,95. Totaal: : € 38,95. Nieuw saldo: : € 38,95.” Mmm, dat is dus een karig plofkippetje, een paar blikjes bier van het huismerk, mijn meisje met plastic oorhangers in een derdehands Renault Clio over een mistroostig buitenweggetje met laaghangende bewolking.
Toch maar even verder bladeren, achterstevoren. Buma vel 3: “Boekjaar 2000: : € 0,00. Boekjaar 2001: : € 0,00. Boekjaar 2002: € 38,95.” Buma vel 2: “2002. Rubriek: AM. Bedrag: € 4,62. Puntwaarde: 0,128448136. Omschrijving: Mechanische Achtergrondmuziek3.” Verder nog: “2002, Rubriek: ET. Bedrag: € 34,33. Puntwaarde: 0,463960966. Omschrijving: Televisie Nationaal.” Televisie, het staat er echt! Een song van deze jongen is op de TV te horen geweest!
Buma vel 1: “2002. Rubrieken: AM en ET. Uw code: CA. Aantal WP: 36 en 74. Uw aandeel: 100,00/100,00. Bedragen: € 4,62 en : € 34,33. Totaal: € 38,95.” Maar voor welk liedje is dat dan? Vel 1 nog eens goed bekeken en dat vermeldt: Geef Me De Kracht. Maar dat kan toch helemaal niet? Geef Me De Kracht is weliswaar door ondergetekende geschreven, maar nimmer nooit niet waar dan ook verschenen of uitgevoerd.
Ach, natuurlijk! Meneer Buma’s computer is in de war geraakt door een titel die er veel op lijkt: Geef Me Nog Eén Keer. Dat is verschenen op een cd-single, inderdaad op Radio 2 gedraaid, en dus misschien was het lied via een doorschakeling ook op de televisie te horen. Of zoiets. Geef Me Nog Eén Keer is echter niet van mijn hand, maar voor de volle honderd procent het geestelijk eigendom van Steenbergen, mijn mede-muziekmaker.
Weg € 38,95, karig plofkippetje en plastic oorhangers dus? De Buma maar even gebeld. Afdeling Relatiebeheer, een ogenblikje geduld alstublieft. Een heel hulpvaardige juffrouw legt na een acceptabele wachttijd uiterst welwillend uit: “Dat kan wel kloppen. In ons systeem worden de eerste vier tekens van een liedje gematcht met de componist. Uw naam komt ook voor bij Geef Me Nog Eén Keer. Kan dat kloppen?” Ja, dat kan, want ik heb het liedje in een grijs verleden namens kameraad Steenbergen aangegeven bij de Buma. Dame Buma zegt “Ik zal het hier aanpassen.”
En dan komt haar adembenemend sympathieke suggestie in deze bureaucratische tijden. “Wilt u het onder elkaar regelen of moeten wij het recht zetten.” “Nee, dat hoeft niet,” zeg ik dankbaar. “We regelen het zelf wel onderling. Volgende week zit ik toch met Steenbergen in de kroeg.” € 38,95. Hoeveel pilsjes is dat eigenlijk tegenwoordig?
Liedje van Blauw Bloed: Alleen de maan
Deze column verscheen oorspronkelijk in Music Maker. De foto van mij en Steenbergen als Blauw Bloed is gemaakt door Emile Boekelder. Het geld van de Buma was niet voldoende om de caférekening te voldoen die bewuste avond ooit.