Rubber pakt het asfalt. Sigaret walmt in de asbak. Lichtbundel, witte strepen. Ik raas langs slapende steden. Alleen De Maan is een roadsong, een lied op de cd Over De Tijd van Blauw Bloed.
De muziek is van Hans Steenbergen; met andere muzikanten namen we het liedje op. De titel en de inspiratie komen rechtstreeks van mijn oudste zoon. Toen hij nog een peuter of kleuter was, koekeloerde hij lang en zwijgzaam uit het autoraam tijdens een rit van Rotterdam naar de Achterhoek.
Het was al donker; het zal wel in het najaar of de winter zijn geweest. Als mijn herinnering mij niet bedriegt, kwam ter hoogte van de afslag Duiven, bij Ikea in de buurt dus, het hoge slotwoord van zijn observaties en mijmeringen eruit: “Pap, alleen de maan rijdt met ons mee.”
Nog een liedje: Sterk genoeg
De bijgaande foto maakte ik toen ik ergens in de buurt van Bakersfield, Ca reed.