Nu allemaal: “Patatje mèt en een vleeskroket…”
Patatje Met. Het scheelde weinig of deze schlager was een daverende hit geweest. Ik schreef het liedje en zong het kameraad Hans Steenbergen voor. Omdat ik niet kan gitaarspelen en hij wel, zocht hij er passende akkoorden bij op zijn instrument.
De ontstaansgeschiedenis van Patatje Met is een verhaal apart. Met cafetariavakblad Snackkoerier, waarvan ik hoofdredacteur was, wonnen we de prijs Het Beste Vakblad van Nederland. Dat was niet zomaar wat, maar een officiële award van het verbond van Nederlandse tijdschriftuitgevers. Andere genomineerden waren niet-misselijke pro-tijdschriften als Binnenlands Bestuur en Misset Horeca.
Koor van frituurders
Enfin, er bleek een fiks geldbedrag verbonden aan deze uitgeversprijs. Alles opgeteld 25 duizend gulden, bijna 11,5 duizend euro. Alle redactieleden kregen een welverdiend bedragje. Toen bleef er nog flink wat over. Om te voorkomen dat dit geld bij de multinationale uitgeverij met de bonen de pot zou in gaan, bedacht ik een projectje. Met een koor van lezers gingen we een carnavalslied opnemen.
Ding a Dong…
Goed, zo geschiedde. Producer Eddy Owens had er wel trek in. Eddy Owens, je weet wel of misschien weet je ook wel niet. Eddy was betrokken bij succesliedjes als I Remember Elvis Presley en Ding a Dong van Eurovisionist Teach-In. Met Ouwens, lurkend aan een sigaret in een lange filterhouder, bedacht ik een medley van snacksongs: Het Grote Snacklied.
Trek, trek, ik snack naar een snack
Deze medley ging van “trek, trek, trek, ja ik snak naar een snack”. Begin 1996 verscheen de single-cd, vlak voordat het carnaval in onze Bourgondische frietprovincies losbarstte. Alle lezers van Snackkoerier kregen een cd’tje gratis toegestuurd en het liedje deed het her en der aardig op lokale radiozenders. Het verscheen zelfs op een verzamel-cd met vrolijke dijenkletsers en skihut-favorieten.
Wat wordt de B-kant?
Ter vulling moest er op het single-cd’tje een tweede liedje komen. Ja, dat was vroeger zo. Schijfjes hebben nu eenmaal een voor- en achterkant. De B-kant werd een vlot rijmpje dat ik in een paar minuten in elkaar knutselde. Inclusief de melodie die zich als vanzelf opdrong en die door mijn hoofd bleef spoken.
Patatje Met dus, én een vleeskroket. In de zomer van 1996 werd ik gebeld door Eddy Ouwens. “Door jou heb ik een klotenvakantie gehad,” sprak dandy Eddy, ongetwijfeld lurkend aan zijn lange sigarettenpijpje. “Liep ik op het strand daar in Zuid-Frankrijk, dreinde de hele tijd Patatje Met in m’n kop.”
Eddy brengt liedje opnieuw uit
Eddy wist als geen ander dat dit gedrein een goed teken is. Dus bracht hij voor het carnaval van 1997 Patatje Met opnieuw uit. Nu als A-kant van een single. Van trots glom ik als een frikandel speciaal met uitjes. Patatje Met werd een hitje in enkele lokale hitlijsten. Het haalde zelfs de eerste plaats van een radiostation in Zwolle. De fax met de hitlijst ter bewijs moet ik nog wel ergens hebben liggen.
In de Tipparade
Landelijk schopte het dreundeuntje het tot de Tipparades. In de Nederlandstalige Tip 5 stond ‘ie twee weken lang tussen liedjes als Lach Toch Nog Eén Keer Naar Mij van André Hazes en Hep Ie Luis? van Hans Kraay jr. Een tip. Nee meer dan een tip werd het niet. Maar de paar tientjes die ik als ware tekstdichter kreeg van de Buma Stemra, heb ik mij goed laten smaken.
O ja, en nog even deze disclaimer. Ik schreef en zong patatje. Omdat ik nu eenmaal Groninger ben en Groningers patat zeggen tegen frites. Nu, zoveel jaren later, ben ik frietwijzer. Ik zou dus nu zingen een frietje met en een vleeskroket… Dat kan ook makkelijk. Op de B-kant van Patatje Met staat namelijk Patatje Zonder, de karaokeversie zonder zang.
Nog een liedje: Een goed gevoel
Foto bovenaan: Shutterstock, Augustino