Van die dingen dus…
Dat je dus meer 4G nodig hebt omdat wifi eruit ligt. Dat je dus je telefoontegoed opwaardeert bij Hollandsnieuwe. Dat je dan dus kiest voor een betaling via iDeal bij de Rabobank. En dat dan, als je hebt betaald, er allemaal confetti en vuurwerk en zo uitbundig de lucht in springt op je beeld. Dat je dus denkt: wat wil de Rabobank zeggen met dit infantiele confetti-canon? Dat ik een sufferd ben? Dat het een wonder is dat de transactie ondanks mij is geslaagd? Dat de bank zelf geenszins vertrouwen had in een goede afloop? En dat ik dan dus terugkeer naar de omgeving van Hollandsnieuwe, waar een opgeluchte uitroep “Gelukt!” op het scherm verschijnt. Gelukt, ’t is een wonder, hoera?!
Nou, dat soort dingen, die dingen dus.
Nou, dat je wifi dus niks doet. Dat je dus door T-Mobile ten langen leste wordt doorverwezen naar storingsdienst Guidion. “Guidion neemt contact met u op,” dat dus. Dat het contact bestaat uit een sms-je met een link. Op je telefoon en 4G natuurlijk, want wifi heb je niet. Dat je dan dus belandt in een systeem waar je vragen moet beantwoorden. Dat je Guidions planning moet doen. Dat je zelfs gevraagd wordt of de monteur (“onze expert”) kan parkeren. Dat je dan een melding krijgt “onze expert komt op 31 juli, want dat is het beste voor het milieu en onze expert…” En dat 31 juli dus nog drie weken zonder wifi is. Dat niet wordt gevraagd wat het beste is voor de klant.
Dat soort dingen dus bedoel ik.
Dat je kijkt op de website van storingsdienst Guidion. Dat Guidion dus schrijft: “Alles wat we doen, begint bij de wensen van mensen. Want techniek, data en processen bewijzen pas hun waarde als mensen ermee geholpen zijn….” Dat ze dat dus schrijven. En dat je dus al snel ontdekt dat deze storingsdienst geen ene fuck geeft om de storing en de klant. Dat je ziet dat bij het voorstellen van “onze mensen” de campus recruiter, de people & culture officer, de financieel directeur én kantoorhond Lilly (“officemanager”, ja echt!) vooraan staan. Dat dus de technische mensen helemaal als laatsten worden voorgesteld. Dat je dan dus wel weet wat voor grachtengordelcultuur hier heerst.
Zulke dingen, dus dat.
Dat je dus zelf niet technisch bent aangelegd. Maar dat je dus vermoedt dat de wifi-router defect is. Dat je daarom met 34 graden zelf naar een techwinkel om de hoek gaat. Dat die dus goed adviseert en je een router koopt. Dat je daarna dus met router draadloos weer de route naar huis kiest. Dat thuis dus de plug naar de glasvezel op de mogelijk defecte router een hoogst curieus ding blijkt te zijn. Dat de techwinkel (tweede bezoek) dus helemaal verbluft is als ze het plugje aanschouwen. Dat ze zo’n plug zelfs nooit eerder hebben gezien, dat het dus absoluut géén gangbaar ding is. Dat ze dus niets hebben wat er op aansluit. Dat ze dus vermoeden dat Vodafone, Ziggo of T-Mobile (wat was de oorspronkelijke provider ook weer?) ooit bewust zo’n uniek plugje koos. Dat je dat dus helemaal van hen afhankelijk maakt. Dat je dus zelf helemaal niets kunt. Dat dat dus juist hun bedoeling is.
Nou, dat dus allemaal.
Dat je dus van T-Mobile een automatische email krijgt. Dat daarin dus een triomfantelijke boodschap staat. Dat T-Mobile schrijft: “Het probleem is opgelost.” Dat ze dan dus verder zeggen: “Goed nieuws: je melding met referentienummer: 64458198 waar we eerder over gesproken hebben, is opgelost!” Dat dus allemaal met een uitbundig uitroepteken. Maar dat dus op de dag dat we na herhaald bellen met T-Mobile zijn doorverwezen naar storingsdienst Guidion. Dat dit opbeurende bericht dus komt op vrijdag 7 juli om 17.29 uur. Dat we dus ongeveer tegelijkertijd hoorden, dat het de Guidion-expert gelegen komt om op 31 juli te komen. Dat dus niks is opgelost. Dat dus dat uitroepteken misplaatst is.
Dat dus.
Dat T-Mobile’s storingspartner Guidion is gevestigd aan de James Wattstraat in de hoofdstad. Dat James Watt dus een Schotse ingenieur is. Dat hij dus gezien wordt als de uitvinder van de stoommachine. Dat hij dus in 1781 patent kreeg op het eerste kopieerapparaat. Dat je je dus afvraagt of we sinds James Watt veel vooruitgang boekten. Dat wij als huishouden op onze traumatische klantreis (“customer journey”) minstens zeven contacten heb gehad. Dat het er zelfs nog wel meer zijn als je écht alle emails, whatsappjes en sms-jes meerekent. Dat ik me de tijd dus nog herinner dat één telefoontje naar een storingsdienst voldoende was.
Ook dit dus nog.
Dat ik ook nog bij de T-Mobile winkel in mijn dorp was. Dat ze daar alléén wifi-routers hebben voor nieuwe contractanten. Dat ze daar totale desinteresse uitstraalden. Dat ik nog allerlei details en fases heb weggelaten. Maar dat ik nu dus vast en zeker wordt beschouwd als een klagende ouwe lul. En dat ondergetekende hiermee dus van harte en met genoegen instemt.
Meer van deze ouwe lul: Geachte Pier
Guidions officemanager Lilly? Foto: Shutterstock, Ybrand Cosijn. Naschrift: na contact met een bekende expert uit ons eigen netwerk, heeft deze zelfstandig werkende deskundige zich bij Guidion gemeld. Hij kreeg van officemanager Lilly de permissie om de storingsmelding over te nemen. 11 juli alles alsnog opgelost. Dat dus. En natuurlijk is er tekort aan technische mensen. Maar met dit soort verspilling van kostbare tijd van alle betrokken en misplaatst gecommuniceer is niemand gediend. Die dingen dus.