Frans, denk ik

Hij is de weg, de waarheid en het leven…

Mij wordt de keuze tussen Frans geboden. Komende maandag, 14 augustus dus, gaat de gezamenlijke online stembus van mijn partij de PvdA en GroenLinks open. Ik krijg een stemcode om voor Frans te kiezen. Tot dinsdag 22 augustus 12.00 uur kan ik mijn stem op Frans uitbrengen. Het is fijn dat de twee partijen die nu een beetje één zijn mij als lid flink de tijd gunnen om voor Frans te stemmen.

“Ik overweeg sterk Frans mijn stem te geven”

Laten we eerlijk zijn. Je wilt niet over één nacht ijs gaan. Helemaal niet als het om Frans draait. Want het gaat immers wel over iets. Namelijk, Frans als lijsttrekker van Verenigd Links bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer op 22 november. Gelukkig valt er bij de Fransverkiezing wat te kiezen. Ik overweeg zonder meer heel sterk om op de Fransknop te drukken bij de online raadpleging voor leden. Frans. Frans Timmermans dus. Also known as Timmerfrans.

“Ik kan goed met de keuze voor Frans leven”

Frans heeft zijn voordracht te danken aan een selectiecommissie nadat Frans zelf al had aangegeven best trek te hebben in een plekje voor Frans helemaal bovenaan de lijst. Nou. De commissie zag al vlotjes wel brood in Frans. Paul Depla, Andrée van Es, Bram van Oijk en Nelleke Vedelaar, de commissieleden, staan alle vier pal voor Frans. Het fijne aan die commissie is dit: speciaal voor mij en de andere 73.000 leden van de twee partijen heeft de commissie exclusief Frans geselecteerd.

Want voor Frans mogen in eerste instantie alléén de leden van de PvdA en GroenLinks stemmen. Ja. Ik geloof waarachtig wel dat ik goed met de keuze voor Frans kan leven. Dat Paul, Andrée, Bram en Nelleke zich unaniem hebben uitgesproken over de aanwijzing van Frans, is veelzeggend. Dan moet je het toch als commissie in al je wijsheid wel helemaal zien zitten met Frans.

“Wikken en wegen over Frans”

Enfin, ik ben verheugd dat de commissie niet alléén beslist over Frans. Blij ben ik dat ik als partijlid in een vrij land ook zelf de kans krijg om op Frans te stemmen. Ja, zeg nou eens eerlijk. Vrijheid. Dat geeft toch gewoonweg een heerlijk gevoel? Ik ben een gezegend mens. Want tel maar op. Ik kan royaal de tijd nemen. Over Frans kan ik wikken en wegen. Ik mag in alle rust alle voors en tegens van Frans tegen het licht houden. Vervolgens kan ik hem, Frans dus, helemaal meenemen in mijn overwegingen.

Mijn bedenktijd zal ik hard nodig hebben. Maar Frans gaat ‘m wel worden, zoals ik er nu tegenaan kijk.

“Ik denk dat ze met die kandidaat Frans bedoelen”

Over Frans gesproken. Ik lees nog even ten overvloede wat de twee voorzitters van Verenigd Links mij namens de commissie over de keuze voor Frans hebben geschreven. Retorisch vragen ze: “Waarom stemmen op één kandidaat?” Ik denk dus dat ze met die ene kandidaat Frans bedoelen. Maar ik vind het wel een heel grote vraag om te bevatten.

Gelukkig permitteren Mirjam en Katinka, de partijvoorzitters, zich de vrijheid om de retorische vraag zelf te beantwoorden. Dat doen zij als volgt: “De commissie had van de partijbesturen de opdracht gekregen om te komen tot een enkelvoudige voordracht. Oftewel één persoon. Dit is met de kandidatuur van Frans Timmermans het geval. De stemming die nu voorligt dient als bevestiging van de leden van die voordracht…”

Tja. Dit kan ik natuurlijk alleen maar onderschrijven. Hoewel er veel meer Fransen op de wereld zijn, is de bedoelde Frans in het onderhavige geval één persoon.

“Frans heeft bevestiging nodig”

Enfin. De stemming over Frans die nu voorligt, ligt mede in mijn handen. Daaruit spreekt waardering. Niet alleen voor Frans. Maar ook voor mij als kritisch lid dat in vrijheid en blijheid op zijn geheel eigen manier een keuze voor Frans kan maken.

Blij ben ik dat de commissie duidelijk is over de bedoeling van de ledenverkiezing voor Frans. Frans heeft, begrijp ik uit de woorden van Mirjam en Katinka, bevestiging nodig. Bevestiging. Elk mens hunkert er op gezette tijden weleens naar. Zeker als je bestormd wordt door grote levensvragen.

Vanzelfsprekend heeft zelfs Frans wel eens behoefte aan een schouderklopje. Per slot van rekening, bevestiging dat het wel goed komt met je en je op het goede spoor zit, maakt een mens sterker. Het zal ook Frans laden met nieuwe energie en gedrevenheid.

“Extra zetje voor Frans kan geen kwaad”

Ach. Nu zit volgens mij Frans best wel lekker in zijn vel. Maar een extra zetje kan ook voor Frans nooit kwaad, dat spreekt vanzelf. Als bescheiden lid wens ik van mijn kant Frans natuurlijk heel veel succes.

De twee voorzitters bedank ik hartelijk voor de berichtgeving over de interne Fransverkiezing. Maar in het bijzonder ben ik Paul, Andrée, Bram en Nelleke uitermate erkentelijk voor het selecteren van kandidaat Frans.

Absoluut! Hoe meer ik erover nadenk des te sterker wordt mijn overtuiging. Frans is de weg, de waarheid en het leven. Frans, daar ga je!

Naschrift van maandag 14 augustus

Bij nader inzien bied ik nederig mijn excuses aan voor het bovenstaande epistel. Ik heb verzaakt en verzuimd. Onkundig was ik dat ik bij het schrijven over Frans Timmermans de koninklijke vorm had moeten bezigen: Frans Timmermans is geen enkelvoud maar méérvoud. Dit bleek mij althans toen ik mijn stem uitbracht. Ik had namelijk de keuze uit liefst twéé mogelijkheden: ten eerste Frans Timmermans, ten tweede “geen van de kandidaten”. Frans, jullie zijn geweldige kandidaten! Het doet pijn aan m’n rooie hart dat ik jullie tekort heb gedaan door jullie over één kam te scheren met de enkelvoudigen.

Meer politiek: Sterrensysteem

Foto: Frans door Shutterstock, Alexandros Michailidis.