Een lang mensenleven na zijn overlijden is hij om elke straathoek. Op de gevel van de Hollandse Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam. Op afvalbakken. Zelfs is hij op de levensgrote koe van de Zuivelhoeve tegenover de Hema. Voor RTV Slingelands rubriek Hier & Toen wandel ik door de jonge jaren van de beroemdste getogen plaatsgenoot.
Vertaald naar de tijd van nu, is het alsof de vormende jaren van Beyoncé of Banksy pal naast je eigen voordeur voor het oprapen liggen. Het voelt een beetje onwerkelijk dat iemand die zo’n grote internationale status bereikte, getogen is om de hoek. Van mijn huis naar de slaapkamer waar hij tekende en schilderde is een wandeling van een paar minuten.
Piet is vast wel eens door mijn straat gelopen. Dat was toen nog een zandpad dat, voor zover ik weet, destijds bekend stond als de Jurriënstegge, de Jurjensteeg. Mijn huis heeft hij zeker nooit gezien. Want het arbeidershuisje dat ik dertig jaar geleden betrok is gebouwd in 1906. Dat was een ruime handvol jaren nadat Piet Mondriaan voor de laatste keer zijn ouders bezocht in het dorp van zijn jeugd.
Zo jong was Piet trouwens niet meer, toen Winterswijk voorgoed uit zijn actieve leven verdween. Kort voor het jaar dat zijn ouders verhuisden naar Arnhem, verbleef Piet een tijdje bij vader Pieter Cornelis en moeder Johanna. Hij was een eind-twintiger, herstellende van een fikse longontsteking. Dronk hij donker Duits bier en koude karnemelk tijdens zijn laatste verblijf in Winterswijk? Naar verluidt was Piet er verzot op.
Meer Mondriaan: Piet Friet
Foto: jonge Piet, eigen fotomontage