Friture ’t Speldje in Tegelen illustreert fraai hoe de frituurcultuur begon in ons land. Als eetcultuur in de niche. Ja, bijna alle oude frietkraamkamers opereerden letterlijke in de marge van de openbare ruimte.
In Nederland poetsen wij bij voorkeur alles wat zich in de marge begeeft weg voor het oog. Niet voor niets hebben wij een landschap zonder ruïnes. Ja, wij zijn meesters in het efficiënt gebruik van vierkante meters. Maar dan wel volgens planning. Marginale vierkante meters moeten zorgvuldig gepland zijn op officiële tekentafels. Zo niet, dan is efficiency in de marge ons snel een doorn in het oog en wordt het letterlijk een erger-nis.
Friture ’t Speldje overleefde vast en zeker al menig gumblokje op tekentafeltekeningen. Prachtig hoe het er anno 2017 onberispelijk bij staat. Strak tegen een muur, het voetpad er keurig omheen geleid. Let eens goed op de positie van de boom en de lantaarnpaal.
Geen speld tussen te krijgen.
Bestel hier mijn boek De Frietkraam